Distimik bozukluk, depresyon çeşitlerinin en hafifi olmakla beraber, en inatçı halidir. Distimik depresyonda belirtiler, tanı koymadan en az iki yıl önce görülmeye başlar. Belirtiler, hafif ve sinsi bir şekilde ilerlediği için, hastaya ilk başlarda çevresi tarafından, öfkeli, asabi gibi karakteristik özellikler yüklenir. Ne zaman ki bireyin yaşamı olumsuz yönde etkilenir, o zaman hastalık açığa çıkar.
Distimik depresyonda bireyler sosyal hayatlarını koruyabilir. Ancak tüm enerjilerini tek bir yere ayırırlar. Bu da, diğer hayatlarında sorunlar yaşamalarına neden olur. Örneğin, mevcut enerjsini işine ayırmış hasta, sosyal ve evlilik hayatında problemler yaşar.
Distimik depresyon için, depresyonun hafif ama kronik hali diyebiliriz. Bu depresyon hemen her yaşta görülebilirken, çocuk yaşta istismara uğramak, ağır sağlık sorunları yaşamak, ailevi kayıplar, bu bozukluğun görülmesine ve derecesinin artmasına neden olabilir.
Distimik bozukluk tedavisi planlanırken, hastanın kendi düşüncesi ve hayat şartları ele alınmalıdır. Tedavi için antidepresan ilaçlar çoğu zaman yetersiz kalır. Bununla beraber, mutlaka ama mutlaka uzun yıllar psikoterapi uygulanmalıdır.
Â